PODUSZKA DO ĆWICZEŃ
http://www.fizjoterapia.pl/imgs2/artykuly_naukowe/TheraBand_cwiczenia.pdf ĆWICZENIA Z TAŚMĄ
http://ptsr.waw.pl/wp-content/uploads/2012/08/THERA-BAND.pdf ĆWICZENIA Z TAŚMĄ
http://www.ipnfa.pl/index.php/pnf-w-praktyce/425-zasady-pracy-z-pacjentem-na-macie
http://www.praktycznafizjoterapia.pl/katalog-cwiczen.html
http://www.fizjoterapeutom.pl/
http://www.fizjoterapeutom.pl/materialy/artykuly/cwiczenia/310-cwiczenia-poprawiajace-stabilizacje-i-rownowage
http://www.fizjoterapeutom.pl/materialy/artykuly/cwiczenia/304-cwiczenia-na-pilce
http://www.reh-rad.pl/service1.aspx KAMIZELKA !!!
http://www.youtube.com/watch?v=549iIy6qrPY
ĆWICZENIE RĄK
ĆWICZENIE STÓP
Metoda pnf (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation) jest metodą fizjoterapeutyczną dedykowaną przywracaniu utraconej funkcji. Polega m.in. na postrzeganiu chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe regiony ciała, co umożliwia bezbolesną pracę. Ruchy stosowane w tej metodzie są zgodne z naturalną pracą mięśni i stawów. Każdy ruch odbywa się w trzech płaszczyznach co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wielokrotnie powtarzany ruch może spowodować utworzenie nowego wzorca ruchowego czyli przywrócić przewodnictwo nerwowe w uszkodzonym obszarze.
OdpowiedzUsuńpnf to cała gama ćwiczeń i działań obejmujących terapię na macie, naukę chodu, ćwiczenia mięśni mimicznych, a także pracę nad takimi funkcjami jak oddychanie, żucie, połykanie, funkcjami które zostały upośledzone np. w wyniku udaru czy wypadku.
W tej metodzie chory jest partnerem terapeuty, a on jego doradcą, razem określają zakres i granice działania.
Głównym celem metody pnf jest odbudowa czynności ruchowych (reedukacja) podporządkowana fizjologicznej sekwencji rozwoju ruchowego i prowadzona w oparciu o ruchy zbliżone do tych, jakie się wykonuje w życiu codziennym. Postępowanie oparte jest o sumowanie się różnego rodzaju bodźców aferentnych (głównie wzrokowych, słuchowych, proprioceptywnych, dotykowych i równoważnych). W metodzie tej rezygnuje się z izolowanych ruchów w pojedynczych stawach i w typowych płaszczyznach. Całość ruchu jest wynikiem świadomych starań pacjenta, wspieranych elementami torującymi, do których można zaliczyć rozciągnięcie mięśni i innych elementów okołostawowych , ciąg i nacisk, wzmocnienie aktywności mięśni poprzez odpowiednio stawiany opór, właściwy chwyt oraz zapewnienie odpowiednich warunków i kolejności pracy mięśni.