Logopeda






http://www.mnd.pl/cwiczenia_logopedyczne.htm

http://maria.rozwodowska.fm.interia.pl/str/zestawy.htm

3. Przykłady ćwiczeń języka

1. Wysuwanie języka – język wąski i szeroki. Kierowanie języka w kąciki ust: w prawo i w lewo – przy szeroko otwartych ustach.
2. Unoszenie języka na górną wargę – język wąski i szeroki (usta szeroko otwarte). Ćwiczenia wykonujemy bez pomocy dolnej wargi.
3. Unoszenie języka za górne zęby i cofanie go do podniebienia miękkiego.
4. Dotykanie językiem zębów trzonowych górnych i dolnych. Dotykanie językiem poszczególnych zębów – po kolei.
5. Język w przedsionku jamy ustnej, oblizywanie (ruch okrężny). Oblizywanie warg ruchem okrężnym – usta szeroko otwarte.
6. Mlaskanie czubkiem języka. Mlaskanie środkiem języka. Przyssanie języka do podniebienia przy szeroko otwartych ustach.

Przykłady ćwiczeń warg

1. Szerokie otwieranie ust i zamykanie. Wysuwanie warg do przodu (jak przy samogłosceu), rozchylanie warg (jak przy samogłosce e). Ruchy wysuwania i rozchylania wykonywać naprzemiennie.
2. Złączyć wargi płasko. Rozciąganie warg poprzez cofnięcie kciuków (jak przy samogłoscei).
3. Układanie dolnej wargi na górną i górnej na dolną. Wysunąć wargi do przodu, ściągając je i przesuwać w kąciki ust: w prawo, w lewo: następnie wykonywać ruch okrężny.
4. Dolną wargą zasłonić dolne zęby: górną – górne zęby.
5. Dmuchanie przez złączone wargi, lekko wysunięte do przodu; parskanie, cmokanie.
6. Wymawianie samogłosek: i-u, a następnie a, e, u, i, o, y, (zachowywać tę kolejność)

Przykłady ćwiczeń oddechowych

1. Naśladowanie chłodzenia gorącej zupy na talerzu.
2. Zdmuchiwanie mlecza, aż spadnie ostatnie nasionko.
3. Odtajanie zamarzniętej szyby – chuchanie.
4. Gwizdanie na jednym tonie.
5. Liczenie na jednym wydechu.
6. Powtarzanie zdań szeptem.
7. Naśladowanie głosu syreny: eu, eu, eu..

6 komentarzy:

  1. Ćwiczenia warg

    Ściągnij wargi, jak przy samogłosce U, a następnie spłaszcz je, cofając kąciki, jak przy artykulacji I - powtórz te ruchy kilkakrotnie.
    Cofnij kąciki ust, a następnie otwieraj i zamykaj usta.
    Wciągaj powietrze wargami ściągniętymi.
    Cmokaj.
    Zagwiżdż parę razy na jednym tonie.
    Zamknij wargi i przesuń usta w lewą, a potem w prawą stronę.
    Utrzymuj między wargami ołówek.
    Wpraw wargi w drganie (parskanie - mów: PRRR..).
    Ssij górną wargę, a potem dolną.
    Dmuchaj na płomień świecy, na watkę lub kulkę papieru.
    Wymawiaj coraz szybciej połączenie samogłosek AU, szeroko otwierając wargi przy A i ściągając je mocno przy U.
    Graj na organkach lub grzebieniu.
    Trzymaj wargami kartkę papieru, którą ktoś usiłuje wyciągnąć.
    Zaciśnij zęby i rozciągnij wargi, aby zęby były widoczne. Powtórz ćwiczenie kilkakrotnie.
    Zaciśnij zęby i cofaj mocno na zmianę prawy i lewy kącik warg.
    Zamknij usta, ściągaj je i przesuwaj ściągnięte w lewą stronę, a potem w prawą.
    Przy rozchylonych szczękach wciągaj wargi do środka ust.
    Cofnij kąciki warg, a następnie opuszczaj i unoś dolną szczękę.

    Ćwiczenia języka

    Wysunięty język przesuwaj poziomo z jednej strony w drugą.
    Wysuń język, skierowany możliwie jak najbardziej w prawa stronę, a następnie przesuwaj go w linii poziomej w stronę przeciwną, starając się, aby podczas zmiany położenia, był jak najdalej wysunięty na zewnątrz.
    Przesuwaj wysunięty język wokół szeroko otwartych war, tzn. oblizuj górną i dolną wargę.
    Oblizuj wargi podczas coraz szerszego ich otwierania.
    Wysuń język w linii prostej, jak najdalej na zewnątrz, utrzymując go w płaszczyźnie poziomej.
    Wysuń język jak najdalej z jamy ustnej, a następnie go schowaj.
    Przesuwaj język po zewnętrznych powierzchniach górnych i dolnych zębów.
    Puść dolną szczękę i połóż swobodnie bezwładny (spłaszczony i rozszerzony) język na dolnej wardze tak aby jego boki dotykały kącików warg.
    Wysuń język do przodu w płaszczyźnie poziomej i cofaj go do poprzedniej pozycji.
    Dotykaj końcem języka na zmianę dolnych i górnych zębów przy silnie opuszczonej dolnej szczęce.

    Przykłady ćwiczeń różnych

    Powoli, swobodnie wdychaj i wydychaj powietrze (nabierz powietrze i wypuść go) przez nos zamkniętych ustach.
    Powtórz ćwiczenie poprzednie z jedną dziurką nosa zaciśniętą, a następnie zamknij druga dziurkę.
    Wykonaj głęboki wdech przez nos i wydech przez otwarte szeroko usta; przy wydechu zaciśnij nos.
    Wykonaj wdech przez usta i wydech przez nos.
    Zrób wdech i wydech szeroko otwartymi ustami.
    Dmuchaj przez usta.
    Ćwicz wciąganie powietrza przez nos (2-3 razy) i wydychaj szeroko otwartymi ustami.
    Chrząkaj. Ćwiczenie polega na gwałtownym wyrzucaniu powietrza przez nos, z równoczesnym usiłowaniem zatrzymania go.
    Wykonaj wdech, naśladujący ziewanie, a więc z ustami szeroko otwartymi. Wydech powinien być połączony z wymawianiem samogłoski (np. A, Ą, E, Ę, I, O, U, Y) głośno lub szeptem.
    Unoś i opuszczaj w czasie w czasie wymawiania głosek podniebienie miękkie przy szeroko otwartych ustach i obserwuj jego ruchy w lusterku.
    Wymawiaj krótko samogłoski przy szeroko otwartych ustach. W lusterku widoczne są ruchy podniebienia miękkiego i tylnej ściany gardła.
    Gwiżdż. Początkowo z zatkanym nosem, później stopniowo ucz się gwizdać bez zaciskania nosa.
    Zatrzymaj powietrze w jamie ustnej. Nadmij oba policzki jednocześnie, potem naprzemiennie, w końcu powietrze wypuść nosem.
    Wciągnij policzki do wewnątrz jamy ustnej, a następnie je rozluźnij. Powtórz to parokrotnie.
    Wypowiadaj sylabę APA z przedłużonym momentem zamknięcia warg w czasie artykulacji (wymawiania) głoski P.
    Wypowiadaj sylabę z głoską P na końcu, przedłużając zamknięcie warg, np., AP, OP, UP, EP, IP.
    Wypowiadaj sylaby ze spółgłoską P na początku: PA, PO, PE, PU, PY. Moment zwarcia (zamknięcia warg) przy P należy przedłużać.

    OdpowiedzUsuń
  2. Liczenie wron
    Liczymy je na wdechu, staramy się, by naliczyć ich coraz więcej.

    Jedna wrona bez ogona
    druga wrona bez ogona
    trzecia wrona bez ogona...

    OdpowiedzUsuń
  3. Zbereźnicy ze Zbaraża
    Zbereźnikom ze Zbaraża
    zaraźliwy zez zagraża:
    zje, zuch, zwykły zraz zbaraski -
    zaraz zieją zeń zarazki;
    zjadacz zrazu, zrazu zdrów -
    zezem zarażony znów!
    Zdaniem znawców zagadnienia,
    ze zwykłego zagapienia
    zbarażanin zbaraniały
    (znaki zawsze zabraniały
    zajadania zrazów!) zrazy
    zeżre, zdrowe zaś zakazy -
    ,,ZRAZ (ZRAZ ZWłASZCZA ZAWIJANY)
    ZASADNICZO ZAKAZANY!'' -
    zlekceważy. Zatem: zaliż
    znak zakazu znowu zwalisz,
    zbirze ze Zbaraża, zjesz
    zraz złowrogi? - (Zeżre, zwierz.)

    OdpowiedzUsuń

  4. Aby usprawnić język:
    -mlaskamy,
    -układamy język w rurkę,
    -wypychamy językiem policzki,
    -układamy język w „koci grzbiet”,
    -wsuwamy język pod górną i dolną wargę,
    -przesuwamy język na boki w jamie ustnej,
    - dotykamy czubkiem języka kolejnych zębów,
    -formujemy język szeroko i wąsko w jamie ustnej,
    - przesuwamy czubek języka zygzakiem po podniebieniu,
    - przesuwamy czubek języka od górnych zębów wzdłuż podniebienia.


    Aby usprawnić wargi:
    -cmokamy,
    -parskamy, prychamy,
    -na przemian robimy „dzióbek” i rozszerzamy usta,
    -wydymamy, zaciskamy, rozluźniamy, masujemy wargi palcami,
    -układamy wargi jak do wymawiania samogłosek: A, O, U, E, Y, I,
    -przy zaciśniętych zębach, naprzemiennie zakładamy wargi na siebie.

    Aby usprawnić policzki:
    -poruszamy policzkami jak żaba,
    -napinamy policzki wraz z wargami,
    -wydymamy je i wciągamy do wewnątrz,
    -masujemy policzki dłońmi, okrężnymi ruchami.


    Aby łatwiej uzyskać głoski: SZ, CZ, Ż, DŻ:
    -cofamy czubek języka wzdłuż podniebienia,
    -czubkiem języka dotykamy wałka dziąsłowego,
    -czubkiem języka kreślimy kółka na podniebieniu miękkim,
    -czubkiem języka dotykamy na przemian dwóch górnych ostatnich zębów,
    -próbujemy dmuchać na czubek języka uniesiony do podniebienia, równocześnie przyciskając policzki dłońmi (język nie może przywierać do podniebienia, żeby powietrze nie przedostawało się bokami).

    OdpowiedzUsuń
  5. Ewa Małgorzata Skorek

    100 TEKSTÓW DO ĆWICZEŃ LOGOPEDYCZNYCH


    Utwory zawarte w opracowaniu przeznaczone są do różnego rodzaju ćwiczeń ortofonicznych, czyli nauki poprawnej wymowy. Ćwiczenia dzielą się na wstępne: oddechowe, oddechowo-fonacyjne, fonacyjne, usprawniające narządy mowy, słuchowe, oraz właściwe: artykulacyjne. W ich odpowiednim doborze pomocna będzie tabela zawierająca zestawienie rodzajów ćwiczeń wraz z przykładami.

    OdpowiedzUsuń
  6. Ćwiczenia efektywnego kaszlu

    Naturalnym sposobem oczyszczania dróg oddechowych jest kaszel. Ćwiczenia , które pomagają przywrócić i podtrzymać ten odruch są następujące:
    Nabieramy powietrze (zgodnie z wyżej podanymi zasadami), a następnie wydychamy je ustami szybkim, mocnym wydechem, jednocześnie wymawiając głoskę "hy......." aż do całkowitego wypuszczenia powietrza z płuc. Taki sposób wydychania powietrza prowokuje kaszel.
    Nabieramy powietrze (zgodnie z wyżej podanymi zasadami), a następnie wydychamy je szybkimi zdecydowanymi wydechami tak, aby cały wydech podzielić na około 4-5 części. W uproszczeniu możemy wyobrazić sobie 5 stojących przed nami świec, które chcielibyśmy zgasić przy pomocy jednego wydechu. Gaszenie ostatniej świecy również kończymy głoską "hy.."
    Aby zapewnić optymalny przepływ powietrza przez płuca, u chorych, u których występuje trudności w odkrztuszaniu wydzieliny, stosujemy także:
    oklepywanie,
    drenaż ułożeniowy,
    wibracje,
    dodatnie ciśnienie wydechowe - uzyskiwane dzięki specjalnym urządzeniom takim jak : aparat typu wibracyjnego - flutter lub maska zapewniająca dodatnie ciśnienie wydechowe.

    Drenaż ułożeniowy, to taka pozycja naszego ciała, która ułatwi samoczynne odpływanie wydzieliny zalegającej w określonym segmencie płuc. Aby właściwie ułożyć ciało należy znać dokładne miejsce zalegania oraz określone pozycje drenażowe dla każdego segmentu płuc. W praktyce, w warunkach domowych najskuteczniejszą pozycją drenażową będzie ta, w której odczuwać będziemy duszność, na skutek odpływu zalegającej wydzieliny. Można więc drogą prób i błędów układać ciało w pozycjach na wznak, na bokach, z lekkim uniesieniem klatki piersiowej nad poziom głowy (pozycja Trendelenburga) i rotacjami tułowia. W ten sposób odnajdziemy skuteczną pozycję drenażową.

    OdpowiedzUsuń